Annemin saçlarına aklar düştüğünü gördüğümde onun yaşlandığını benim ise büyüdüğümü anladım.. 10 yaşında annesiz kalıp evin tüm yükünü almaya başlayan annemin çilesi daha o yaşlarda başladı.. Belki zaman zaman çok mutlu oldu ama kalbi hep kırıktı.. Çünkü annesizdi.. Düştüğünde, üzüldüğünde, kırıldığında elinin üstüne yüzünü koyacağı bir annesi olmadığı için hep buruk geçti hayatı. Öyle ki annesinden eksilen boşluğu seneler sonra peş peşe doğan 3 çocuğu ve seneler sonraya dünyaya gelen tekne kazıntısı ile tamamlamaya çalıştı. Annem her üzülüp kalbi kırıldığında ya da hüsrana uğradığında önce Rabbine koşup dualar etti ardından evlatlarının yüzüne bakıp hüzünlü hüzünlü sustu. Her susuş bir sözdü aslında. Öyle ki bazen de susmadı ve o zamanlarda içten içe ya da laf arasında ondan hep şu sözü duydum; Evlatlarım anam babam gardaşım. Benim başka da kimseye ihtiyacım yok. Bu sözün altındaki ağırlığı ben büyüdükçe anladım. Anladım çünkü onun ne kadar yalnız olduğunu gördüm. Yalnızlığının ardındaki kimsesiz en çok da annesiz annemi anlayınca ona olan sevgim de saygım da farklı bir boyut kazandı.. Hani derler ya; 'Anneler ölümsüz olmalı' diye.. Anneler kesinlikle ölümsüz olmalı. Çünkü annesiz bir ev ve hayat öyle boş öyle değersiz ki sadece annesine aşırı derecede bağlı olan insanlar ya da annesiz kalan insanlar anlar bu yazdıklarımı. Öte yandan hani bir de derler ya "anne olunca anlarsınız annenizi" diye. Külliyen yalan.Annesine düşkün bir evlat anne olmadan da anlar annesini. Aslında Anne bir evde çok şeydir, annesiz bir ev ise hiçbir şeydir.. Çünkü Anne "Bir dağın bağrına sığınıyormuş gibi." açar evlatlarına göğsünü. Çünkü Anne, "içi kış olsa da bahar kokar evlatlarına.."  Bugün bu yazıyı kaleme almamın sebebi biraz 'Anneler günü' olması biraz da annemin yüzüne baktığımdaki o yorgun yüz ifadesi.. Ve o yorgun yüz ifadesinde hiçbir zaman kaybolmayan gülen ve şefkatle bakan güzel gözleri.. Bugün bu yazıyı kaleme alıyorum çünkü Annem, seni çok seviyorum.. Bu anneler gününde seni herkese anlatarak kutlamak istedim.. Belki eksik belki fazla cümlelerim. Ama yine de..; ANNELER GÜNÜN KUTLU OLSUN Sen iyi ki varsın, en önemlisi iyi ki benim annemsin ve iyi ki elini yüzüme götürdüğüm her an sıcaklığını, şefkatini, sevgini hissediyorum.  Biliyorum bu yazı bir şekilde hep bir yerlerde kalacak. Hiçbir yerde kalmasa da yazdığım her satır her cümle her söz senin kalbinin en derinliklerinde sonsuza kadar yer alacak. Yorgun ama sevgi dolu bakışların üzerimizden hiç eksilmesin.. İyi ki sen..