İslam’da çocuk sevgisine dair çok sayıda tavsiye ve uyarı yer almaktadır. Çocuğu sevmek ve onu öpmek ibadet kabul edilir. Konuyla ilgili şu rivayetleri incelediğimizde Resulullah (saa) buyurmuştur: “Mü’min, Allah’ın habibidir. Evlat da Allah’ın mü’min kuluna hediyesidir. Allah rızık olarak kime evlat verdiyse, evladını sık sık öpmeli ve ona sevgisini/duygularını belli etmelidir.” Ebeveynin duygularını ifade etmesi çocuklarının da duygularını ifade etmeyi öğrenmelerine sebep olur. İmam Cafer-i Sadık (as) buyuruyor: “Allah, evladına sevgi ve muhabbet gösteren kuluna rahmetiyle muamelede bulunur.” İmam Sadık (as) başka bir hadisinde şöyle buyurmuştur: Bir adam, Peygamberin huzuruna gelerek iftihar edasıyla bu zamana kadar hiçbir çocuğu öpmediğini söyledi. Resulullah o an bir şey söylemedi. Ancak o şahıs meclisi terk ettikten sonra şöyle buyurdu: “Benim inancıma göre bu duygusuz adam cehenneme gidecektir.” (Bu rivayet evlada mahabbet göstermenin önemini gözler önüne sermekle beraber, İslam’ın insanın hayatının her alanına dair söyleyecek sözü olduğunu da gösteriyor.) Kısacası terbiye etmenin esası sevgidir, evlada muhabbet göstermektir ve duyguları dile getirmektir. Yüce Peygamberimiz bunları dil ile tavsiye etmenin yanı sıra amel ile de insanlara öğretiyordu. Örneğin Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin çocukken mescide girdiklerinde, Peygamber minberden inerek onları sever, okşardı. Ardından minbere tekrar çıkarak sohbetine devam ederdi. Elbette onlar çok yüce şahsiyetlerdi. Ancak Peygamber böyle yaparak insanlara bu meselenin önemini göstermeyi hedefliyordu. Bir adam İmam Musa el-Kazım’ın huzuruna gelerek oğlunun kendisini üzdüğünü dile getirip şikâyette bulundu. İmam şöyle buyurdu: “Öfkeni dışa vurma, ona el kaldırma. Oğlunla arana mesafe koy ancak bu süre uzun olmasın.”  Zira sert bir şekilde öfkeyi dışa vurmak da, uzun süreli mesafe de ters etki yapabilir. Rabbim evlatlarımızı korusun evladı olmayanlara evlat ihsan eylesin Amin ...