Evet, bende oradaydım, bende çok mutlu oldum, bende çok yoruldum, bende çok huzurluydum.. Ta ki, Diyanet İşleri Başkanı hutbeye çıkana kadar.. İş yapmak başka bir şey işi yapar gibi gösterip şov yapmak başka bir şey… Polis bütün yolları kapatmış, nereye yönelsen o sokak kapalı. Sabahın 4.30’unda sabah namazı için Sultanahmet camisine bile gidemedik. Velhasıl bütün bu sıkıntılara rağmen İsveç’ten gelen, İran’dan gelen, Amasya’dan gelen, Kars’tan gelen hatta ve hatta Bayburt’tan gelen birkaç tane teyze ile konuşma ve tanışma şansı yakaladım.. Kısacası insanlar çok ama çok mutlu idi.. Ayasofya 1453 yılında Fatih Sultan Mehmet'in, Bizans'ın kontrolünde olan İstanbul'u fethetmesinin ardından Cami olarak kullanılmış ancak ardından 1934 yılında ise alınan kararla müzeye çevrilmişti. Yoksul ve çok fakir olan ülkemiz o günkü şartalar da ne gibi sıkıntılar ile karşı karşıya kalmış.. Kim bilir Rahmetli Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk’e dünya devletleri ne kadar baskı yapmış o dönemde… Geri Kiliseye çevirmemek için o günkü şartlar içerisinde müze yapmışlar. Müze olan bu muhteşem yapıyı; müzeden camiye çevrilirken bile bu kadar yangın yapanlar, Allah muhafaza ya o gün müze değil de kiliseye çevirmiş olsalardı.. İşimiz çok daha zordu… Dünya Lideri Recep Tayip Erdoğan’ın dik duruşu ve kararlı yürüyüşü sayesinde şükürler olsun ki bu tarihi yapı 86 yıl aradan sonra Cuma namazı sonrası ibadete açıldı. Diyeceksiniz ki Ali Erbaş’ı sen neden kınıyorsun.. Sevgili dostlar Diyanet İşleri Başkanı Ali Erbaş’ı bende kınıyorum, Çünkü; Sayın Ali Erbaş 1 saate yakın elinde kılıcı ile hutbede kaldı. Kaldı kalmasına ama bahsetse çok çok daha güzel olacaktı ancak iki kelimede Atatürk’ten bahsetmedi. Gerçi Atatürk öyle iki kelimeyle anlatılamaz ama ben şahsen ona da razıydım.. Ayasofya’nın ilk cuma hutbesinde Cumhuriyetimizin Kurucusu MUSTAFA KEMAL ATATÜRK'Ü mutlaka rahmet ile anmalıydı Ve o gün orada yanımda olan birçok insan; Ali Erbaşa tepki gösterdi ve serzenişte bulundu çünkü doğru birdir…